Cześć ich pamięci...
Oskar
sobota, 1 sierpnia 2015
Powstanie Warszawskie
Mija 71 rocznica Powstania Warszawskiego, więc uczcijmy ich pamięć. Pamięć o bohaterach tamtych dni, którzy oddali swe życie za wolną Polskę...Polskę bez Hitlera i bez Stalina!!
piątek, 31 lipca 2015
Wieczny wędrowiec - część dziewiętnasta
Ponieważ piszemy pod hasłem "Prawda czasu, prawda ekranu", więc niestety muszę się przyznać, że nad naszą nieśmiałą jeszcze miłością, zebrały się czarne chmury.
Oboje zajęci pracą, nauką, rodziną i do tego oddaleni setką kilometrów, byliśmy zdani na Pocztę Polską.
Dzisiaj pewnie w dobie laptopów i smartfonów byłoby lepiej, jednak to były barbarzyńskie czasy i wysyłałem listy.
Gromady listów...każdego dnia, nie czekając na odpowiedź nawet.
Po roku czy dwóch latkach zebrała się tego pokaźna sterta, tak że teściowa (mama Grażyny) przyznała się kiedyś, iż czytała je sobie, gdy w zimne poranki rozpalała piec w gościnnym pokoju, pochlipując ze wzruszenia...a że często mokre drewno słabo się paliło, więc dorzucała te listy...i dopiero ogień zaczynał wesoło buchać
No w każdym razie moja korespondencja była w tzw. rodzinnym obiegu i czytały siostry też i babcia...heh
To prawda, byłem jeszcze żółtodziobem i do legalnego ślubu brakowało mi jeszcze jakieś dwa latka (do 21 lat) ale
dni mijały i Grażynka też zawaliła moje biurko korespondencją i wydawało mi się, że wszystko zdąża ku dobremu.
Aż razu pewnego dostaje list, że zawsze będę w jej pamięci, ale mam nie robić sobie płonnych nadziei, lecz dbać o siebie
i zacząć od znalezienia sobie jakiejś miłej, skromnej dziewczyny.
Że rodzina, przyjaciele i środowisko (ciało pedagogiczne) odradzają jej angażować się w tak ryzykowny związek...itp.
Normalnie przeżyłem wstrząs!!!
Już bym wolał nie wiem co...nie mogłem znaleźć porównania
Upiłem się w sztok...i w najbliższy weekend poszliśmy ze Stasiem do Bristolu na dansing.
Stasiu próbował mnie rozweselić i co chwila podprowadzał do naszego stolika jakieś niewiasty, ale musiałem być dość drętwy, gdyż panie wiały po kilku słowach
cdn.
Oskar
Oboje zajęci pracą, nauką, rodziną i do tego oddaleni setką kilometrów, byliśmy zdani na Pocztę Polską.
Dzisiaj pewnie w dobie laptopów i smartfonów byłoby lepiej, jednak to były barbarzyńskie czasy i wysyłałem listy.
Gromady listów...każdego dnia, nie czekając na odpowiedź nawet.
Po roku czy dwóch latkach zebrała się tego pokaźna sterta, tak że teściowa (mama Grażyny) przyznała się kiedyś, iż czytała je sobie, gdy w zimne poranki rozpalała piec w gościnnym pokoju, pochlipując ze wzruszenia...a że często mokre drewno słabo się paliło, więc dorzucała te listy...i dopiero ogień zaczynał wesoło buchać
No w każdym razie moja korespondencja była w tzw. rodzinnym obiegu i czytały siostry też i babcia...heh
To prawda, byłem jeszcze żółtodziobem i do legalnego ślubu brakowało mi jeszcze jakieś dwa latka (do 21 lat) ale
dni mijały i Grażynka też zawaliła moje biurko korespondencją i wydawało mi się, że wszystko zdąża ku dobremu.
Aż razu pewnego dostaje list, że zawsze będę w jej pamięci, ale mam nie robić sobie płonnych nadziei, lecz dbać o siebie
i zacząć od znalezienia sobie jakiejś miłej, skromnej dziewczyny.
Że rodzina, przyjaciele i środowisko (ciało pedagogiczne) odradzają jej angażować się w tak ryzykowny związek...itp.
Normalnie przeżyłem wstrząs!!!
Już bym wolał nie wiem co...nie mogłem znaleźć porównania
Upiłem się w sztok...i w najbliższy weekend poszliśmy ze Stasiem do Bristolu na dansing.
Stasiu próbował mnie rozweselić i co chwila podprowadzał do naszego stolika jakieś niewiasty, ale musiałem być dość drętwy, gdyż panie wiały po kilku słowach
cdn.
Oskar
niedziela, 19 kwietnia 2015
Getto Warszawskie
72 Rocznica Powstania w Getcie Warszawskim
To była walka już nie o Przetrwanie, ale o godną śmierć!!
Oskar
sobota, 4 kwietnia 2015
Subskrybuj:
Posty (Atom)